Belgrado een metropool met oostblokallure

Het eerste wat opvalt aan Belgrado is de chaotische opbouw van de stad. Omdat de stad zwaar gebombardeerd is in 1941 heeft Tito besloten om de nieuwe stadsplanning rond die schade te maken. Dit resulteert in veel lange straten af en toe gezellige pleintjes en straatjes die heel erg verdeeld liggen over de stad. De communistische Tito was erg gecharmeerd van het oostblokmodel en de stad is daarom grauw en grijs. Brede straten, grotesque gebouwen met enorme pleinen ervoor, precies wat je je bij het oostblok voorstelt. Het verschil is echter dat de stad wel echt de uitstraling heeft van een metropool. Midden in de stad bevindt zich een lange winkelstraat met alle grote merken van het moment.

Gisteravond gingen we de stad in op zoek naar een restaurant. Na door allemaal dodgy achterafstraatjes gelopen te hebben hadden we er weinig vertrouwen in dat het ook maar ergens in de stad gezellig kón zijn. Gelukkig kwamen we uiteindelijk uit bij een straat met allemaal terrasjes. Daar voor het eerst deze vakantie weer eens gezond gegeten. Elke avond vlees met patat komt na een tijdje wel je neus uit dus dan is een gezonde salade een welkome afwisseling :)

Omdat het al laat was zijn we vandaag weer verder gegaan met onze verkenning van de stad. Het was bloedjeheet en we sjokten daarom met trage tred door de stad. We kwamen in een leuk buurtje, Bohemian Quarter dat bekend staat om zijn terrasjes en live roma muziek. Daarna verder gewandeld door de stad, met afwisselend prachtige pleinen met enorme parlementsgebouwen en ministeries, maar een straat later weer een ogenschijnlijke verlaten achterafstraat midden in de stad. Onderweg zagen we dat ook Servie zijn wonden van de oorlog nog niet gedicht heeft. Een straat met ambassades en ministeries is tijdens de NAVO-bombardementen in 1999 (tijdens de Kosovo oorlog) zwaar beschadigd geraakt. Grote gebouwen met uitgebrande bomgaten en verwrongen stalen constructies. Heftig.

Toen we later weer een terrasje hadden gepakt in de grote winkelstraat begon het weer opeens om te slaan. Binnen een paar minuten ging het van stralende zon naar donkerzwarte lucht en voor we het wisten raaste er een soort storm door de straat en begon het keihard te hosen. Dit is niet de eerste keer dat we zo'n heftige weerswisseling meemaken dat we snel naar binnen moeten rennen. In Sarajevo is ons dit ook twee keer gebeurd. Blijkbaar slaat het weer hier een stuk sneller om dan in Nederland.

We hebben gelijk maar daar gegeten zodat het buiten droog was toen we weggingen. Nog verschillende boekwinkels afgestruind op zoek naar boeken over de oorlog met het Servische standpunt. NERGENS te vinden. De boekenzaken verkopen diverse boeken over WOI en WOII (waarin Servie zwaar geraakt is, 60% van de mannelijke bevolking is toen omgekomen) maar niks over de recente geschiedenis. Blijkbaar is de wond inderdaad nog te open...

Wel een leuk boekje gekocht over de servische mentaliteit en een boek van nobelprijswinnaar Andric. Ik hou wel van de relaxte mentaliteit van de Serven. We hebben al diverse keren 'nema problema' gehoord.
Hoe laat is het ontbijt? "Oh daar staat geen speciale tijd voor, kijk maar wanneer je gaat. No problem."
Hoe laat moeten we uitchecken? "Officieel om 12 uur maar als je om 1 uur wilt uitchecken is dat ook ok. No problem." :D
Het rookverbod hier vind ik nog het geweldigst. Hier in het hotel hangt een groot bord 'verboden te roken' en eronder paft de receptioniste de saffies weg.

Helaas gaan we morgen Servie weer verlaten, op naar een nieuw avontuur: Hongarije. Nog een paar dagen te gaan en dan huiswaarts. Maar 1 ding weet ik zeker, ik heb mijn hart verloren aan de balkan en kom hier zeker terug!